Litvanya’da AIESEC Günlüğüm: Dünya Vatandaşı Oldum!

Litvanya’da AIESEC Günlüğüm: Dünya Vatandaşı Oldum!

Üniversite öğrencisi olup, mezun olmadan mutlaka yapmalıyım dediğim ve hayatımda böyle bir karar verdiğim için defalarca gururlandığım, Litvanya’da AIESEC anılarımı ve tecrübelerimi sizlerle paylaşmak için buradayım.

1. Yurtdışı hayali olan biri boşa vakit geçirmemeliydi.

1. Yurtdışı hayali olan biri boşa vakit geçirmemeliydi.

Ankara’da Orta Doğu Teknik Üniversitesi’nde öğrenciyim. Bu yıl üniversitedeki son yılım. Yurtdışı yıllardır aklımda olan, gerek ekonomik, gerek derslerin sebebiyle hep ertelediğim bir hayalim oldu. Ama gezmemeliydim öyle başıboş sokaklarda, gidiyorsam eğer bir ülkeye her şeyiyle görmeliydim orayı, sokaklarını, evlerini, turistik yerlerini, parklarını, yemeklerini ve sokaktaki çocuklarını.

2. Peki AIESEC de nerden çıktı?

2. Peki AIESEC de nerden çıktı?

Daha sonra AIESEC’in reklamına denk geldim, bu da hayatın tesadüflerle dolu olmasındandı herhalde. İlk ofise gidişim, ilk eşleşme, hiç tanımadığım ama oraya gittiğimde günlerimi geçireceğim biriyle Skype’da görüşmek, ilk vizeyi alışım ve heyecanlı bekleyişim…

3. Hayallerim gerçek mi oluyor?

3. Hayallerim gerçek mi oluyor?

Kendi ülkemde uyanmadığım bir sabahtı. Aslında bir ülkede değil, sınırda uyandığım bir gündü. Çocuk sesiyle gözlerimi açışım ve karşımdaki manzara… Bulutların arasından Kaunas…

4. Ve AIESEC projesi için Litvanya’daydım.

4. Ve AIESEC projesi için Litvanya’daydım.

Dilini anlamadığım bir evle başladı projem, yetimhanedeki çocuklarla ilgilenmek, İngilizce öğretmek için oradaydım. Çocukların hiç İngilizce bilmediğini öğrendiğimde üzülmüştüm. Endişelendiğim, bu çocuklarla nasıl anlaşırım dediğim günlerin cevabını bir çocuğun gülümsemesinde buldum orada.

5. Litvanya'da kimsesiz çocuklar ve evsiz insanlar çok fazlaydı.

5. Litvanya'da kimsesiz çocuklar ve evsiz insanlar çok fazlaydı.

Aileleri yokken bile, 20 çocuğun bir evde tek bir anneyle nasıl aile olabildiklerine şahit oldum. Birçok evsiz insanın olduğu Litvanya, bir yandan da kadınları garsonluk yaparken, otobüs kullanırken, çöp karıştırırken bile görebildiğiniz bir ülke.

6. Yeni projemde Litvanya'nın yemeklerini daha iyi tanıdım.

6. Yeni projemde Litvanya'nın yemeklerini daha iyi tanıdım.

Projemi değiştirmemle birlikte 25 lise öğrencisinin hem ablaları hem de öğretmenleri oldum. Her öğle yemeğimizi birlikte yerken, anılarımızı paylaşıyor, özelliklerimizi anlatıyorduk birbirimize. İsmini bile telaffuz edemediğim yemeklerinden tatmak ayrı heyecan vericiydi, annemin yemeklerinden sonra. Voleybol da oynadık birlikte, marshmallow ve spagettiden kule de inşa ettik, karşılıklı dillerimizi de öğrettik. Bilmediğim özelliklerimi, onlarla keşfettim, onlar büyürken biraz daha büyüdüm onlarla.

7. AIESEC ile dünya vatandaşı oldum.

7. AIESEC ile dünya vatandaşı oldum.

Saat 8’den sonra hayatın durduğu bir şehirde, ailemden uzakta yalnız değildim. Erkek arkadaşımla böyle bir projeyi paylaşmak bir yandan bana gurur verirken, aynı benim gibi kilometreler öteden gelen bir sürü farklı ülkeden yabancı arkadaşlarım oldu. Aynı yurdu aynı odayı paylaştığım birbirinden tatlı insanlar. Çok güzel vakit geçirdik, birçok anımızı paylaştık, şu an hepimiz farklı ülkelerde, şehirlerdeyiz ama biliyorum ki hepimiz bir telefon kadar uzağız birbirimize.

8. Litvanya'nın kültürünü, orada okuyan üniversite öğrencisi arkadaşlarımdan öğrendim.

8. Litvanya'nın kültürünü, orada okuyan üniversite öğrencisi arkadaşlarımdan öğrendim.

Bir de AIESEC’den bizi karşılayan Litvanya’da üniversite öğrencisi olan arkadaşlarım. Litvanya’nın kültürünü iyi tanıyabilmemiz için yeterince destek oldular bize, projede yardımlarını esirgemediler.

9. AIESEC projesinin sonunda 10 günde 3 ülke gezdim.

9. AIESEC projesinin sonunda 10 günde 3 ülke gezdim.

6 haftamı birlikte geçirdiğim, birlikte yemek yediğim, uyuduğum arkadaşlarımdan ve gün boyu birlikte olduğum birbirinden güzel öğrencilerimden ayrılmak çok zor oldu. Ayrıca, AIESEC’in tanıdığı 10 günlük tatilimde 3 ülkeyi gezme fırsatım da oldu. Polonya, Almanya ve Çek Cumhuriyeti’ne gittim.

10. Son olarak, AIESEC yapın. Çünkü...

10. Son olarak, AIESEC yapın. Çünkü...

Geriye kalanlar ise yüzlerce fotoğraflarımız, arkadaşlarımdan ve öğrencilerimden aldığım unutamayacağım hediyeler.

Ve şimdi diyorum ki ”neden daha önce yapmadım, neden daha önce bir gönüllülük programıyla yurtdışına çıkmadım”.

Belli ki her şeyin bir vakti vardı.

Diyorum ki; her öğrenci AIESEC’le mutlaka bir gönüllülük programında çalışmalı.

Çünkü görmeli, daha iyi anlamalı, yaşamalı her şeyi. Her öğrenci değil, her birey tatmalı diğer kültürlerin sofralarının tadını. Birbirimizi ancak bu şekilde anlayabiliriz.

YAZAR HAKKINDA
İlkay Yıldızel

AIESEC Litvanya